Nadat onze trap was weggewaaid (in de vorige blog) groeide de winkel ineens.Wow!

Het was weliswaar een spannende uitdaging om de geschenken voor de postpakketjes op het bovenverdiep te halen zonder die trap en met een open gat tot in de kelder. Gelukkig kwam er af en toe een handige man zonder hoogtevrees  en ladder helpen.

De originele tegels uit het vroegere kapsalon kregen veel bewondering via de etalage.
We koesteren natuurlijk de foto's uit het verleden. 
​

​Toen ik op woensdag avond na de eerste uitbreekdag passeerde aan de winkel dacht ik :
Verhip de trap is  weggewaaid.
(gedicht van Annie M.G. Smith (*) )
Er was een plaatselijke orkaan voorbijgekomen.
De vloer die we jaren lang dweilden en die nog sporen van de vernis van de vorige kunstenaar droeg, was weg en lag bezaaid met de brokken muur die 50 jaar lang rond de trap zaten.
Maar wat een ongelofelijke inkijk hebben we nu.

Vrijdag vertrok de laatste container met brokken. Zo empty heeft de winkel er nog nooit uitgezien.
En hoe heerlijk, het nieuwe terras op het eerste verdiep is al in wording. Daar is plaats gelaten voor een lichtkoepel, zodat we straks vanuit de winkel meteen zicht hebben op het mooie weer.

(*) De trap is weggewaaid
Annie M.G. Schmidt

Toen vader ’s morgens wakker werd,
toen riep hij: Wel verdraaid!
Kijk nou es wat er is gebeurd,
de trap is weggewaaid

En moeder zei: Hoe moet dat nou?
Hoe komen we beneden?
De hele trap is weggewaaid,
met vijfenzestig treden.

De kinders kwamen uit hun bed
en riepen: Heerlijk zeg!
We kunnen lekker niet naar school,
want onze trap is weg.

En vader nam de telefoon
en belde naar ’t kantoor.
Zeg baas, de trap is weggewaaid,
ik kan niet komen hoor!

Maar ja, er was geen brood in huis,
geen melk, geen kaas, geen fruit;
ze konden het niet halen ook,
ze konden er niet uit.

Daar zaten ze, drie dagen lang.
Ze waren bleek en mager.
Want niemand kon naar boven toe,
geen bakker en geen slager.

Toen belde vader ’t vliegveld op
en riep: Hallo, Hallo!
Stuurt u een helikoptertje
en krijgen we ’t cadeau?

Er kwam een helikoptertje,
dat landde op het plat.
Het bracht hen naar beneden toe.
Ziezo, en dat was dat.

En moeder zei: Nu moeten wij
een nieuwe trap gaan bouwen.
Maar vader riep: Ach Bets, waarom?
We zullen ’t zo maar houwen.

En voortaan houden ze ’t maar zo.
Ze zijn nu erg tevreden.
Ze gaan per helikoptertje
omhoog en naar beneden.
​
En vader zegt: Nou zie je, Bets
die trappen zijn maar ouderwets!

Hoera, ze zijn begonnen en dat is supergoed nieuws.
​
Ons avontuur.

Zowat anderhalf jaar geleden huppelde ik op krukken naar de eerste vergadering ‘design in shop’ van Kortrijk. Thx to Anne die me tipte. Kortrijk wil de beleving in winkels mooier maken en daar stappen we met De Vreemde Eend graag in mee. We namen designer Antoine Sion van Atelier Dupont onder de arm omdat hij voornamelijk aan de slag gaat met recycleerbare materialen. En dus heeft hij bij ons een streepje voor.

Tegen 7u deze morgen was de winkel compleet leeg

Om 7u30 werd de eerste laminaat al weggehaald door DTA die de grote werken aanpakt.

Jurgen van DTA is alvast fan van onze winkel en van onze Odd Socks. :-) 
​
Hoe spannend is dat, vernieuwen, mooier maken, veranderen. Voor jullie omdat jullie nog meer kunnen genieten van jullie bezoek straks.
Ook spannend : We willen graag re-openen op 1 juli.
Zullen we daarin slagen? Duimen jullie mee?
Je ontdekt hier alle vorderingen, week na week
 
Ps : We laten jullie natuurlijk niet aan jullie lot over, want vanaf 26/04 kunnen jullie wel al weer terecht in onze pop-up in de K, niv -1 tegenover de Casa. Spring daar binnen om je Ortea? aan te vullen en origininele geschenken te vinden