Fabricks
  • Home
  • Menu Het Snoezelnest
  • Agenda
    • Theegustatie 26 oktober 2019
  • Wie zijn we
  • Contact
  • Fotogallerij
  • Dagboek

Zakdoek nodig

9/10/2021

2 Comments

 
Picture
​Een mens zou van minder een potje janken. 

Deze morgen wou ik helemaal volgens mijn todo lijst en gezellig in pyjama eerst ons huishouden redden van verwaarlozing na alle werk in De Vreemde Eend.

En toen ging de telefoon voor de winkel.
Waar de lampen liggen en waar ze mogen hangen?
En hoe zit het met die verwarmingselementen?
​En wat met de rest? 
Een kwartier later stond ik aangekleed en al in de Wijngaardstraat, helemaal geoefend in delegeren intussen en om in een recordtempo zoveel mogelijk geschenken in veiligheid te brengen. 

​Daarna haastte ik me naar de kringloop en de ecoshop, om de laatste meubels en rekken te ontdekken voor de bovenverdiepingen van De Vreemde Eend.
​Hoera! Er is een nieuwe vijver gevonden voor onze fontein op het terras boven de winkel. 
Er kon als bonus kon er nog een blits bezoek aan schoonmoeder vanaf. 
Om dan meteen in de winkel er weer in te vliegen om alle geschenken terug te zetten na eerst een poging te doen om zoveel mogelijk stof te vangen. Intussen ving mijn blik bewonderend onze nieuwe lampen in de winkel. 
Eindelijk kon ik boven de trap op. En daar waren ze, de waterlanders. Na meer dan een jaar plannen, zelf al te starten met renoveren achter de schermen, het werk verder mooi in handen te geven van mensen die het kunnen, is het bijna zover.
Na eerst alles te zien afbreken en stapje voor stapje terug te zien opbouwen is deze week de laatste vloer afgewerkt, alle lampen branden en op het stof na ziet het er zo schoon uit nu ook boven. 
De winkel De Vreemde Eend breekt uit zijn ei en wordt straks 'Het huis van De Vreemde Eend'.
Een droom laten groeien en uiteindelijk zien openbloeien, daar bloost een mens wel bij. Tranen van contentement dus. 
Wie zich vandaag stoort aan het stof dat ik nog niet weg kreeg; ik heb nog wel een stofdoek op overschot. 
Welkom
2 Comments

Op de groei naar Het Huis van De Vreemde Eend

9/2/2021

0 Comments

 
​Even smurf spelen?
Het blijft spannend bij De Vreemde Eend. De verdiepingen boven de winkel trappelen nog om afgewerkt te worden. Straks wordt de winkel De Vreemde Eend een volledig huis voor jullie ingericht.
Er waren nog een deel verfpotten over van de afgelopen schilderwerken en die gebruiken we. Dus kleurde deze zomer mijn vingers, haren en kleren alle tinten blauw en groen tot goud en zilver toe.  
Zelfs voor het eerst in mijn leven de vloer verven, met epoxy, daar draai ik mijn hand niet voor om. Al was het een eerste uitdaging om de potten open krijgen. Intussen weet ik ook waarom er netjes gevraagd werd om handschoenen te dragen. Schrobben, schuren en afpellen met een mesje wil niet echt helpen om de vloerverf van mijn vingers te krijgen. Schoonmoeder probeerde alle wondermiddelen uit, zonder een vierkante cm succes.  De plezantste thuis vroeg zich zelfs af of er nog verf in de pot zat.
​Het blauwgroen voor de vloer smurft zeker perfect voor de snoezelkamer die nu bijna af is, maar op mijn handen heeft het een smurfig effectje. No worries, het gaat dus ook niet af als ik geschenken inpak en het is niet besmettelijk.
Ik smurf best alle restjes verf veilig op en roep een hulplijn in, voor er nog ergere rampen gebeuren.
Picture
Picture
​Met die blauwgevlekte handen mocht de filmploeg ontvangen in de winkel, voor Design in shop. Ik wou altijd al ‘the making of’ van een film meemaken en nu mocht ik er bovendien zelf de hoofdrol spelen samen met de designer.
Die vrijdag kwamen ze met statieven, camera en een boel lenzen binnen. Spannend om voor het eerst een microfoon onder de kleren gespeld te krijgen. De ploeg vond ons super relaxed, er zijn spannender dingen om mee te maken in het leven dan dat.
Het verkennend gesprek volgde naadloos op de echte opname. Daarna hadden ze veel, heel veel beelden nodig in de winkel, terwijl ik rustig deed alsof ik naarstig in de weer was. Antoine en ik liepen intussen vrolijk te babbelen over de vakantie, de plannen, de kinderen,, de draagkracht van de gemaakte displays. We moesten het alleen doen lijken alsof we het over de gemaakte designstukken hadden. En ik moest daarbovenop mijn best doen om het blauw op mijn handen uit beeld te houden.
Alle respect hoor, 90 min werk en opname voor 90 sec effectief beeld.
En vandaag kwam ook nog eens Bas Bogaerts vrolijk binnengewandeld voor een foto. Deze beroemde beeldkunstenaar is ook superleuk om te ontmoeten.
Alle reden om vrolijk te zijn.  
0 Comments

Een mens durft haar buizen voor Frans vergeten na 30 jaar, gelukkig maar.

6/25/2021

0 Comments

 
Picture
Want de laatste weken en maanden mocht ik in het Frans (met haar op zoals ze zeggen), met handen en voeten, en stukjes in het Engels uitleggen welke dromen ik had voor de nieuwe meubels voor De Vreemde Eend.
De designer luisterde geduldig en slaagde er helemaal in om het beeld in mijn hoofd te realiseren.

Tijd dus om Antoine Sion uit Doornik van het Atelier Michel Dupont even voor te stellen. In zijn thuishaven heeft hij allerlei hout staan van oude meubels. Hij upcycled het dus om er nieuws, moois en kunstigs mee te maken. Dat hergebruik van oude materialen vond ik meteen al ‘WOW’. Dus was ik meteen fan.​
.​Antoine maakte voor De Vreemde Eend niet alleen de bomen om geschenken op te plaatsen, maar ook een formidabel schone piece montee, Een ferm stuk echt waar, niet eenvoudig om te maken met alle gebogen stukken en deurtjes. De taart staat geschikt bij de tafeltjes en zwevende stoelen, een beetje een gekke wereld waar Alice in Wonderland in terechtkomt.
​Het thee uurtje met de heerlijke blends van ortea? Kan zo beginnen
Picture
De monden tekende en ontwierp hij, geïnspireerd door een kunstwerk van Man Ray. Zo krijgt iedereen bij het binnenkomen meteen een klapzoen. En dan wel helemaal corona proof.
De bomen zorgen voor het rustige natuurgevoel, de vogeltjes fluiten en het bos tegen de muur geeft zicht op nog meer groen. Die speelse kleur trekken we overal door via klimop, dat overal groeit.
Niet alleen de Wonderland sfeer kreeg zijn accenten in de winkel, ook Peter Pan is stiekem aanwezig. De dikke touwen om de T-shirts van Het Ministerie van Unieke Zaken op te hangen konden we zo van de piraten gekregen hebben. Met een beetje fantasie zie je een lost boy in een van de bomen klimmen om in zijn boomhut de sterren te tellen. En in de schuddebollen zit glinsterend elfenstof. De maan (Diner Plate van Seletti) hangt alvast klaar.t
De open trap naar Het Nest op het eerste verdiep, doet een beetje denken aan treden in een boom, opklimmend naar een boomhut. Het is in elk geval zalig om zo een open beeld te hebben nu in de winkel.
De Vreemde Eend blijft een winkel voor volwassenen die het kind in zichzelf laten borrelen, en natuurlijk krijgen kinderen ook blozende wangen zodra ze binnenkomen.
In de winkel hebben we ook de kleuren van de eend een mooie plaats gegeven. Mieke Claerhout die de winkel liet geboren worden, voegde de kleur oranje toe aan de winkel, de kleur van de poten van een eend. De oranje muur die de laatste was die mijn vader schilderde, voor hij door een ongeval onmogelijk nog kon schilderen, hebben we gekoesterd zoals hij vijf jaar geleden een kleur kreeg.
Daarnaast koos ik voor het blauwgroen van de kop van een mannetjes eend, die accentmuur loopt door naar Het Nest (het 1° verdiep)
Merci Antoine Sion, ook om de formidabel handige comptoir te maken. Met mijn stoel erachter van Ergodome, kunnen hoofd en voeten het best met elkaar vinden. Dank je wel DTA projects voor het idee van de open trap, die zo een ander beeld geeft in de winkel. En voor de uitwerking van het grootse project. 
Merci aan Stad Kortrijk om via Design in shop een duw in de rug te geven voor de Designer.
De afgelopen 5 jaar waren voor mij gevuld met een hoop hindernissen. Oa mijn ongeval waarbij ik nu nog 20% arbeids ongeschikt ben. Maar wel dus 80% geschikt, en sommige mensen beweren zelfs dat ik gelukkig op voorhand al startte aan 200%.
Het afgelopen project voelde dus als een ferm geschenk. Al lopen de facturen nog natuurlijk.
Nu hebben we nog een kleine week om alles klaar te zetten voor jullie, en dan zijn we helemaal klaar om onze vleugels open te slaan.  Keep in toch.
0 Comments

Schilders in het groen, de designer op komst en een rechtervoet in staking

6/21/2021

0 Comments

 
Picture
Een super spannende week.

Er wordt in Het Nest (1° verdiep) geplamuurd en geschilderd in zachte tinten groen voor alle rust.

Donderdag bouwt designer Antoine Sion van Atelier Michel Dupont de prachtige creaties op die ik tot hier vooral op foto zag. We verlangen alleszins om ze te mogen zien en tellen intussen af om de winkel terug te openen. Nieuwsgierig wat jullie ervan vinden.  

Ik hoor van klanten dat ze graag even komen gluren en als de winkeldeur openstaat is er altijd wel iemand die binnenspringt.
Al staat er nog heel veel op de todo lijst natuurlijk, ook op die van mij.  
En dan ineens....
Gaat mijn rechter voet in staking.
Die rechter enkel mopper, moppert : ‘Hela, hola, dat gaat zomaar niet, hele dagen met dozen  verhuizen van boven naar beneden en weer met planten in potten van beneden naar boven. Heen en weer rijden met meubels.
​Effe dimmen graag, dank u.’
Tja, zucht mijn hoofd, dat kan kloppen. Na mijn ongeval van 5/10/18 kreeg mijn lichaam wel een en ander te verduren en mijn rechter voet wil nog steeds niet goed mee. De sporen van 20% arbeidsongeschikt te zijn laten zich dan toch voelen.
Maar, hoe moet het dan verder? Hoe krijg ik alle mooie geschenken van het 3° verdiep weer naar beneden? Hoe raken alle andere meubels op zijn plek? Hoe verhuis ik alles uit de pop-up weer netjes naar de winkel. Wie zal al dat stof wegblazen? Enz.  
Dromen zijn er om gerealiseerd te worden en de komende dagen brengen vast raad. Ook dat is spannend. 
Wordt vervolgd :-)
0 Comments

Vrijdag kadootjesdag voor de winkel

6/11/2021

3 Comments

 
Picture
Tga vooruit of is het nu voorruit? :-) 

In ons geval kan het alle twee, want al onze ruiten zijn vervangen en dat ging nogal vooruit. Top. De keuken stond al 3 maand helemaal open, het scheelde maar een pluim of er kwamen zwaluwen binnen nestelen, alsof het buiten was. Een mooi schuifraam pronkt nu knap tussen de keuken en het buitenterras. Terwijl er overal stof in de aanbieding ligt, vervingen we ineens ook de andere ramen. Vooruitziend qua isolatie, om door die voorruiten te zien. 😊

Deze week ging ik gewapend met kleurkaarten op zoek naar de perfecte tinten zodat de schilders naarstig verder konden. We gaan voor mint en twee accentmuren.
Het is te zeggen. Er is 1 accent muur die ik zo graag koester. De oranje muur die mijn vader schilderde was ook de laatste muur die hij ooit kleur gaf voor hij door een ongeval dat niet meer kon doen. En die mogen we houden.
Daarnaast krijgen we ook een super mooie appelblauwzeegroene muur bij de trap. Fantastisch signatuur eenden kleuren. De oranje poten met de prachtige gloed van de kop. De Vreemde Eend ten top.

En yes, kadootjes tijd.voor de winkel. De nieuwe open trap is er!  In primeur mocht ik vandaag helemaal emo over de nieuwe treden naar boven wandelen, yes, yes! 
Nu kunnen we veilig de mooie geschenken naar beneden halen. Zeer blij mee. 
3 Comments

Het heeft nou wel lang genoeg geduurd?

5/29/2021

0 Comments

 
Picture
​Dat zeggen onze lovely animals toch die intussen op zolder moeten wachten.
Halen we de deadline wel om te openen op 1/07?
Er blijft maar net een maand over om nieuwe trappen en ramen te plaatsen, te schilderen op 2 verdiepen, te vloeren in het nest, de designer te laten uitleven om daarna alle geschenken drie verdiepen naar beneden te brengen en uit te stallen voor jullie.
Als dat maar goed komt.
​
Al een geluk dat er al afgestreept kan worden.
De wastafel achter de kassa staat er om straks lekkere drankjes te kunnen aanbieden, alles wat los en vast zat, is mooi weggewerkt, Miguel de sanitair man zorgde voor water, de elektriciens maakten hun deel veilig.
Joepie, sinds gisteren hebben we een nieuw schoon buitenterras van steenschotten, het tweede verdiep is zot schoon geschilderd door LC decor, Antoine van atelier Michel Dupont bouwt unieke displays voor ons en Jo van Ergodôme kwam een ergonomische stoel bezorgen.
Natuurlijk zijn onze lovely animals nieuwsgierig, je zou voor minder.
Petronella voelt zich prettig tussen het groen
Roza wou natuurlijk meteen op het terras zonnebaden
Tyra hoopte dat er in de winkelkeuken al wat te verdienen viel, niet dus
Donald heeft zijn plekje gevonden in de zon onder de koepel, hij moet ervan niezen, of zou dat van het stof zijn dat overal zit?
0 Comments

Wat ben jij? Niks? Gepensioneerd? Dat vroeg ze me.

5/19/2021

0 Comments

 
Picture
​Straks zal ik zelf weer allerlei aanpakken en dat doe ik best uitgerust. Dus bewonderden we tussenin nog even coronaproof  van Namen en de schildpad van Jan Fabre, de machtig mooie tuinen van Annevoie (aanrader), zat ik zelfs gevangen bij Godfired van Bouillon.

Er was één camping waar we vast nooit meer overnachten. En dat is niet omdat de eigenares een halfblote man meestuurde om de weg te wijzen op het terrein. Bij het inchecken vroeg de eigenares me : Wat ben je van beroep? En ze gokte spontaan ; Niks? Gepensioneerd? Terwijl ze alvast een schuin streepje bij het vakje ‘beroep’ zette. 
​
Mijn stem viel op de toonbank. Ik wou nog vragen of ik mijn takenpakket in alfabetische volgorde moest ophoesten. Toen bedacht ik me. Even ‘Niks’ zijn voor vier vrije dagen is niks overdreven. Om daarna weer :
Alles een beetje in de gaten proberen te houden tot
Zo mooi zal het worden met vele handen en hoofden.
Deze week moesten we ook afscheid nemen van ons beroemde buitenbankje dat niet meer voor de winkel mag staan maar een nieuw leven krijgt bij Jeroen thuis.
Intussen is ook de sanitairman gestart en de schilder is bezig met een van de laatste projecten voor zijn pensioen. En ik durf bekennen dat er een luide jiehaaaa klonk toen ik op het tweede verdiep in de kruin van de winkel wandelde. Het verschil tussen voor en na de schilderwerken, kon niet groter zijn. Een emo-moment waard. Merci aan iedereen die naarstig aan het werk zijn om van de winkel een beleefhuis te maken.
0 Comments

Dweilen met de hemelkranen open

5/12/2021

0 Comments

 
Picture
Wat een natuurgeweld was dat?

Op moederdag avond werden we getracteerd op een schitterend klank en lichtspel met bijhorende dikke druppels. Heel erg indrukwekkend. Maar niet voor de de slielmannen die maandag de schade kwamen dweilen. 

Het gat voor de koepel was weliswaar mooi voorlopig dichtgemaakt, maar tegen zoveel natuurgelweld kon zelfs die niet alles tegenhouden. Dus werd een reddingsploeg ingeschakeld om de vloer weer droog te krijgen. Want de vloerders hadden nog voegwerk, waar ze niet mee verder konden.
Het plaatsen van de koepel werd dus bovenaan de todo lijst gezet. 
Maandag begonnen de schilders ook op het tweede verdiep. Hoe fijn is het om te zien hoe na de eerste voorbereidingen door Zoon, de verdieping alsmaar mooier getransformeerd werd.
​
De bovenverdiepen zullen Oase kleuren, zodat het er gezellig en rustig wordt om te zitten met een kopje koffie, ortea? in goed gezelschap, bij een vergadering, een meeting, een feestje, onderonsje.....
Vanaf dinsdag viel voor het eerst licht binnen door de nieuwe koepel achteraan in de winkel.
Kiekevel! 
Een pak zonnestralen zullen het voor jullie extra gezellig maken. Volgens ons wordt de winkel steeds maar mooier. Als je even binnengluurt door de ramen, ontdek je stap voor stap de vorderingen. 
​Wat vinden jullie? Benieuwd naar reacties. En voor nu een heel fijn lang weekend aan al onze fans en aan de anderen ook natuurlijk :-) 
0 Comments

8/05 : One small step....

5/8/2021

2 Comments

 
Picture
Nadat onze trap was weggewaaid (in de vorige blog) groeide de winkel ineens.Wow!

Het was weliswaar een spannende uitdaging om de geschenken voor de postpakketjes op het bovenverdiep te halen zonder die trap en met een open gat tot in de kelder. Gelukkig kwam er af en toe een handige man zonder hoogtevrees  en ladder helpen.

De originele tegels uit het vroegere kapsalon kregen veel bewondering via de etalage.
We koesteren natuurlijk de foto's uit het verleden. 
​

​De nieuwe tegels met houtlook stonden intussen al te popelen om de winkel aan te kleden. 
​Dag na dag zag ik de zachte structuur zich verspreidden over de winkel tot helemaal achteraan. En eerlijk, toen we op donderdag kwamen piepen,was dat echt een emo-moment. De winkel kreeg ineens een heel andere look, omdat ook de ruimte onder het terras ook mooi ingepalmd  is. Hoe knap wordt dat?
Volgende week leeft de schilder zich boven uit, en omdat jullie dat vanop straat niet kunnen zien, deel ik met plezier het foto verslag. 
In mijn hoofd is alles al af  Nu in het echt nog. :-)
Duim je mee dat alles zo goed gaat als mogelijk.
​Grote dank hoor.
2 Comments

23 april : De trap is weggewaaid

4/23/2021

1 Comment

 
Picture
​Toen ik op woensdag avond na de eerste uitbreekdag passeerde aan de winkel dacht ik :
Verhip de trap is  weggewaaid.
(gedicht van Annie M.G. Smith (*) )
Er was een plaatselijke orkaan voorbijgekomen.
De vloer die we jaren lang dweilden en die nog sporen van de vernis van de vorige kunstenaar droeg, was weg en lag bezaaid met de brokken muur die 50 jaar lang rond de trap zaten.
Maar wat een ongelofelijke inkijk hebben we nu.

Vrijdag vertrok de laatste container met brokken. Zo empty heeft de winkel er nog nooit uitgezien.
En hoe heerlijk, het nieuwe terras op het eerste verdiep is al in wording. Daar is plaats gelaten voor een lichtkoepel, zodat we straks vanuit de winkel meteen zicht hebben op het mooie weer.
(*) De trap is weggewaaid
Annie M.G. Schmidt

Toen vader ’s morgens wakker werd,
toen riep hij: Wel verdraaid!
Kijk nou es wat er is gebeurd,
de trap is weggewaaid

En moeder zei: Hoe moet dat nou?
Hoe komen we beneden?
De hele trap is weggewaaid,
met vijfenzestig treden.

De kinders kwamen uit hun bed
en riepen: Heerlijk zeg!
We kunnen lekker niet naar school,
want onze trap is weg.

En vader nam de telefoon
en belde naar ’t kantoor.
Zeg baas, de trap is weggewaaid,
ik kan niet komen hoor!

Maar ja, er was geen brood in huis,
geen melk, geen kaas, geen fruit;
ze konden het niet halen ook,
ze konden er niet uit.
Daar zaten ze, drie dagen lang.
Ze waren bleek en mager.
Want niemand kon naar boven toe,
geen bakker en geen slager.

Toen belde vader ’t vliegveld op
en riep: Hallo, Hallo!
Stuurt u een helikoptertje
en krijgen we ’t cadeau?

Er kwam een helikoptertje,
dat landde op het plat.
Het bracht hen naar beneden toe.
Ziezo, en dat was dat.

En moeder zei: Nu moeten wij
een nieuwe trap gaan bouwen.
Maar vader riep: Ach Bets, waarom?
We zullen ’t zo maar houwen.

En voortaan houden ze ’t maar zo.
Ze zijn nu erg tevreden.
Ze gaan per helikoptertje
omhoog en naar beneden.
​
En vader zegt: Nou zie je, Bets
die trappen zijn maar ouderwets!
1 Comment
<<Previous

    Welkom

    Dit dagboek toont jou in woord en beeld hoe onze winkel transformeert. Een heel team steekt de handen uit de mouwen om voor jou de winkel nog prettiger te laten beleven dan het al was.  We doen ons uiterste best om de winkel opnieuw te openen op 1/07 en zijn samen met jullie benieuwd of dat ook lukt.

    Archives

    April 2021

    Categories

    All

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.